Сонейка нагадала нам пра сваё існаванне, і жыць стала лепей, жыць стала весялей. Ужо не хочацца аддаць свой сад у пешыя-лепшыя рукі,
каб толькі не бачыць, як пакутуюць твае расліны без сонца. І я, здаецца, саспела да стварэння ўласнай тэмкі.
Мая калекцыя цытрусаў пачалася шэсць гадоў таму з кумквата. Культурны і гастранамічны шок ад існавання такога незвычайнага цытруса падштурхнуў мяне да чытання і разглядвання карцінак па тэме. Я вырашыла абавязкова завесці сабе гэткі цуд. Цэны на прыгожыя прывазныя цытрусавыя дрэвы мяне непужаную тады ўражвалі, таму я падарыла сабе дрэва кумквата не адразу, а на дзень народзінаў, бо купіць такую дарагую расліну без нагоды выглядала сапраўдным вар'яцтвам.
Стаўшы шчаслівай ўладальніцай кумкватавага дрэва, я паспяхова яго "замарыла": кумкват адляцеў у цытрусавы вырай недалей як праз месяц.
Начытаўшыся форумаў пра ратаванне цытрусаў, я, нарэшце, зразумела, што падыход як да прэдметаў інтэр'ера з імі дакладна не спрацуе. Я пабедавала, але не адступілася.
Шмат раслін было з таго часу закатавана ў засценках маёй кватэры, але я не адступалася і працягвала вучыцца. І цяпер здараецца рознае: гэтай зімой я страціла некалькі цытрусаў. Але вясна, вясна - і зноў мы верым, што будуць у нас (на лоджыях ды падваконнях) сады цвісці... і, можа, нават плодзіць ;)
Адчайныя рамантыкі сярэдняй паласы,
Нязломныя наперакор прыродзе аптымісты,
Гадуем цытрусы мы там, дзе паўгады зімы,
І сонейкі ўласныя нам ззяюць залаціста.
Падрабязнасці і здымкі будуць :)
Ва ўсім вінаваты кумкват
- gusanita
- 1 уровень
- Сообщения: 53
- Зарегистрирован: 06 янв 2017, 15:12
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Мінск
- Ваше имя: Александра
- Благодарил (а): 59 раз
- Поблагодарили: 81 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Дзесьці ў Багдадзе другі раз за апошнія сто гадоў выпаў снег. А ў нас восень здолела не пускаць зіму ў хату ажно да самай вясны. І як кватэрны цытрусавод я ніколечкі аб гэтым не шкадую.
Прыемна выйсці сонечным ранкам на лоджыю, каб агледзець "сад". Вось так выглядае найбольш загрувашчаная раслінамі частка маёй кватэры.
Прыемна выйсці сонечным ранкам на лоджыю, каб агледзець "сад". Вось так выглядае найбольш загрувашчаная раслінамі частка маёй кватэры.
У вас нет необходимых прав для просмотра вложений в этом сообщении.
- Рейтинг: 25%
- gusanita
- 1 уровень
- Сообщения: 53
- Зарегистрирован: 06 янв 2017, 15:12
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Мінск
- Ваше имя: Александра
- Благодарил (а): 59 раз
- Поблагодарили: 81 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Я зрабіла гэта! Упершыню ў жыцці я прышчапіла інжыр.
З мінулага лета я думала, што зрабіць з інжырным дубчыкам цьмянага паходжання. Месца (а калі больш дакладна, яго адсутнасць) не дазваляе мне быць літасцівай да раслінных аб'ектаў без радаводу і чакаць, ці не вырасце на ніх раптам нешта годнае?
"Рэзаць, не чакаючы перытанітаў!" - падумала я і пачала чытаць-глядзець, як гэта робіцца. І пакуль я "набрыньвала" інфой і чакала маладзіка (можаце смяяцца, ага, я сачу за фазамі месяца), мае інжыры за адзін-аднюткі дзень стрэлілі ў рост. Я пабедавала трохі, а потым вырашыла ўсё-ткі не адкладаць на год і рызыкнуць.
Сок з яго проста ліўся - змывала яго водой у працэсе. Цяпер засталося спадзявацца.
З мінулага лета я думала, што зрабіць з інжырным дубчыкам цьмянага паходжання. Месца (а калі больш дакладна, яго адсутнасць) не дазваляе мне быць літасцівай да раслінных аб'ектаў без радаводу і чакаць, ці не вырасце на ніх раптам нешта годнае?
"Рэзаць, не чакаючы перытанітаў!" - падумала я і пачала чытаць-глядзець, як гэта робіцца. І пакуль я "набрыньвала" інфой і чакала маладзіка (можаце смяяцца, ага, я сачу за фазамі месяца), мае інжыры за адзін-аднюткі дзень стрэлілі ў рост. Я пабедавала трохі, а потым вырашыла ўсё-ткі не адкладаць на год і рызыкнуць.
Сок з яго проста ліўся - змывала яго водой у працэсе. Цяпер засталося спадзявацца.
У вас нет необходимых прав для просмотра вложений в этом сообщении.
- За это сообщение автора gusanita поблагодарили (всего 4):
- marchell, Сергей, Мандрагора, Alexandrr
- Рейтинг: 16.67%
- gusanita
- 1 уровень
- Сообщения: 53
- Зарегистрирован: 06 янв 2017, 15:12
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Мінск
- Ваше имя: Александра
- Благодарил (а): 59 раз
- Поблагодарили: 81 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Доўга я не заходзіла на форум. А падштухнула мяне ў плечы мая Міягава, якая выспеліла плады на тры з паловай месяцы заяўленага тэрміну (дый то сярэдзіну верасня абяцаюць для Іспаніі, а не для нашай краіны пад пераважна шэрым небам). Але ж вось ён цуд. Я яго вытрымала яшчэ з месяц на дрэве (долей трымаць пабаялася).
Другі ўраджай (а першы здарыўся амаль паўтары гады таму) выявіў значна лепшы смак пладоў. І вычытаная недзе на англамоўным рэсурсе інфармацыя пра тое, што ўншыу паляпшаюцца з узростам (дрэва, а не гаспадара, канечне), падобна, што пацвярджаецца.
Цяпер маю шчэ вышэйшыя спадзяванні на наступны сезон. Больш падрабязны разбор выклала ў адпаведнай тэме ў раздзеле "Мандарыны і іх гібрыды".
Другі ўраджай (а першы здарыўся амаль паўтары гады таму) выявіў значна лепшы смак пладоў. І вычытаная недзе на англамоўным рэсурсе інфармацыя пра тое, што ўншыу паляпшаюцца з узростам (дрэва, а не гаспадара, канечне), падобна, што пацвярджаецца.
Цяпер маю шчэ вышэйшыя спадзяванні на наступны сезон. Больш падрабязны разбор выклала ў адпаведнай тэме ў раздзеле "Мандарыны і іх гібрыды".
У вас нет необходимых прав для просмотра вложений в этом сообщении.
- Рейтинг: 8.33%
- gusanita
- 1 уровень
- Сообщения: 53
- Зарегистрирован: 06 янв 2017, 15:12
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Мінск
- Ваше имя: Александра
- Благодарил (а): 59 раз
- Поблагодарили: 81 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Пакуль я лазіла ў цытрусавых джунглях, выглядаючы што-небудзь вартае вашай увагі, выпадкова заўважыла, што першая брэбачка на маім Крымскім чорным (aka Mouissonne) злёгку зарумянілася. Вялікая радасць, скажу я вам!
У вас нет необходимых прав для просмотра вложений в этом сообщении.
- Рейтинг: 8.33%
- gusanita
- 1 уровень
- Сообщения: 53
- Зарегистрирован: 06 янв 2017, 15:12
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Мінск
- Ваше имя: Александра
- Благодарил (а): 59 раз
- Поблагодарили: 81 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Вось такой прыгажэннай мяцёлкай расце ў мяне кумкват Margarita Centennial. Прышчэпка зробленая роўна год таму. Я хацела зрабіць дрэва на высокім штамбе, і мне гэта сапраўды ўдалося - цяпер яно на пару сантыментаў вышэйшае за мяне.
Прышчапіла я яго на высокі дзікі лімон. Але цяпер бачу, што сіла роста прышчэпы (подвой) перавышае ўласныя магчымасці росту кумквата. Нягледзячы на тое, што на ніжнія галіны гэтага лімона я прышчапіла апельсін і мандарын, каб трохі зняць і размеркаваць энергію росту прышчэпы, яе ўсё адно, як выяўляецца, зашмат для Маргарыты. На маладых прыроста праступае камедзь - здаецца, што сокі разрываюць іх знутры.
Застаецца спадзявацца, што з цягам часу, калі кумкват нарасціць дастаткова зялёнай масы, ён кампенсуе гэтым ціск магутных каранёў.
Прышчапіла я яго на высокі дзікі лімон. Але цяпер бачу, што сіла роста прышчэпы (подвой) перавышае ўласныя магчымасці росту кумквата. Нягледзячы на тое, што на ніжнія галіны гэтага лімона я прышчапіла апельсін і мандарын, каб трохі зняць і размеркаваць энергію росту прышчэпы, яе ўсё адно, як выяўляецца, зашмат для Маргарыты. На маладых прыроста праступае камедзь - здаецца, што сокі разрываюць іх знутры.
Застаецца спадзявацца, што з цягам часу, калі кумкват нарасціць дастаткова зялёнай масы, ён кампенсуе гэтым ціск магутных каранёў.
У вас нет необходимых прав для просмотра вложений в этом сообщении.
- Рейтинг: 8.33%
- Сергей
- 4 уровень
- Сообщения: 1096
- Зарегистрирован: 02 фев 2017, 11:55
- Страна: Беларусь
- Город (Населенный пункт): Минск
- Ваше имя: Сергей
- Благодарил (а): 971 раз
- Поблагодарили: 1056 раз
Re: Ва ўсім вінаваты кумкват
Смачна і сакавіта! Я і пра ўраджай, і пра мову
- За это сообщение автора Сергей поблагодарили (всего 2):
- gusanita, Alex_Gavrilchik
- Рейтинг: 8.33%